18.5.09

Προς την Μητέρα μου...


Αγαπητή μου μητερούλα,

Λυπάμαι αλλά φεύγω... Δεν θέλω να στεναχωρηθείς ούτε και να κλάψεις. Δεν θέλω να κατηγορείς τον εαυτό σου μα ούτε κάποιον άλλον. Κάποια πράγματα απλώς συμβαίνουν. Το ξέρεις ότι δεν θέλω να φύγω. Μου αρέσει κοντά σου. Δεν θέλω να φύγω.. Αλλά πρέπει. Μην ρωτάς γιατί. Έτσι πρέπει...
Φεύγω, αγαπητή μου μητερούλα. Και μαζί μου κουβαλώ βαρύ φορτίο. Όλη σου την αγάπη, την φροντίδα, την έγνοια, τις ευχές. Όλες τις αναμνήσεις από όσα περάσαμε μαζί, τα ταξίδια, τα παιχνίδια, τις βόλτες, τις ήσυχες νύχτες αγκαλιά με σένα και τον πατερούλη, τις μακριές συζητήσεις, τις επιτυχίες, τις στεναχώριες...
Αγαπητή μου μητερούλα, έχω μια χάρη να σου ζητήσω. Να με θυμάσαι. Όχι σαν κάποιον που έφυγε αλλά σαν κάποιον που σε αγάπησε και αγάπησες και συ. Και αυτήν την αγάπη θέλω να την μοιραστείς με τους υπόλοιπους. Αυτούς που είναι και αυτούς που θα είναι...
Φεύγω αγαπητή μου μητερούλα. Σ'ευχαριστώ για όλα... Αντίο...!